Sztuka odpuszczania i wybaczania – Jak przestać żyć przeszłością?

Sztuka odpuszczania i sztuka wybaczania nie są prostą sprawą, ale konieczną, by pójść dalej. Przeszłość ciągle wpływa na Twoje życie, czy tego chcesz, czy nie. Oddziałuje na Twoje wybory, decyzje, na to co uważasz za możliwe a co nie. Decyduje również o tym, czego unikasz, czego się boisz i przed czym uciekasz. Jak przestać żyć przeszłością i wejść w nowy etap z nową energią?

Jeśli przyjmiemy, że nowy rok jest symbolicznym zamknięciem jakiegoś etapu w życiu i otwarciem nowego, to pewne rzeczy zabierzemy ze sobą, a inne będziemy musieli zostawić w starym roku. Czasem będą to nieprzyjemne sytuacje i zdarzenia, których doświadczyliśmy w przeszłości, innym razem poczucie winy, wyrzuty sumienia lub żal o coś, do kogoś. Mogą to być również relacje, które miały dla nas znaczenie, a z jakiegoś powodu nie ułożyły się tak, jakbyśmy chcieli. Co by nie było, nowy rok jest okazją, by przestać żyć przeszłością i rozpocząć nowy etap.

Sztuka odpuszczania i uwalniania energii

Wchodzenie w nowy etap z całą listą niezakończonych spraw i nieprzyjemnych emocji, jest trochę tak, jakby jechać w daleką podróż samochodem i zabierać ze sobą nasz cały dobytek.

Dźwigamy go przez cały czas i pozbawiamy się możliwości czerpania przyjemności z podróży. Zabierając ze sobą tak duży bagaż, zużywamy więcej paliwa i mamy wrażenie, jakbyśmy jechali cały czas na zaciągniętym hamulcu ręcznym. Poza tym nasz samochód jest tak załadowany, że nie będziemy w stanie zabrać ze sobą już nikogo więcej. Pozbawiamy się możliwości poznania innych podróżujących, którzy być może lubią podobne miejsca do naszych, i chętnie pojechaliby z nami w tym samym kierunku. Zostaje nam jedynie życie przeszłością i tym, co za nami.

Jak przestać żyć przeszłością?

Sztuka odpuszczania i zamykanie niezakończonych rozdziałów, nie są rzeczami łatwymi, ale koniecznymi dla zmniejszenia napięcia, uwolnienia kreatywności i wejścia w nowy etap ze świeżą energią.

Czasu nie cofniesz i na większość z tych rzeczy już nie masz wpływu. Możesz tylko zmienić swój stosunek do nich, nauczyć się sztuki odpuszczania i sztuki wybaczania.

Przestań żyć złudzeniami

Większość ludzi nie chce przyjąć prawdy i woli żyć złudzeniami. Wolimy wierzyć, że on czy ona się zmieni albo że w końcu się we mnie zakocha.

Sztuka odpuszczania nigdy nie była łatwa, ale łatwe też nie jest życie w iluzji. Siła jednak nie jest mierzona poprzez kurczowe trzymanie się czegoś, ale odpuszczanie zawsze, kiedy jest to niezbędne, abyśmy mogli pójść dalej i przestać żyć przeszłością.

Odpuść i pozwól odejść

Zamknij wszystkie niezamknięte rozdziały, które już dawno się skończyły, ale nadal zabierają Twoją uwagę i zżerają Twoją energię. Było, minęło i nie wróci. Jeśli nie udało Wam się za trzecim razem, to nie uda się za czwartym i za piątym. Pozwól odejść, przestań siebie oszukiwać, żyć przeszłością i złudnymi nadziejami, że coś się zmieni.

Im bardziej kurczowo trzymasz się czegoś, tym więcej tracisz i tym mniej atrakcyjny jesteś dla tej drugiej osoby. Im szybciej to zrozumiesz, zaakceptujesz i uwolnisz się od przywiązań, tym szybciej narodzisz się na nowo.  Sztuka odpuszczania tworzy przestrzeń na to, by mogło w Twoim życiu pojawić się coś nowego.

Jeśli nie potrafisz zrobić tego tak po prostu w głowie, zrób to symbolicznie. Pozbądź się zdjęć, które Ci o nim lub o niej przypominają, usuń ze znajomych na Facebooku, wyczyść historię rozmów na Messengerze. Zrób cokolwiek, co pomoże Ci raz na zawsze zamknąć ten etap i przestać żyć przeszłością.

Zakończ niekorzystne relacje

Ogranicz (lub w skrajnych przypadkach zerwij) wszystkie niekorzystne kontakty, które Ci nie służą, nie wzbogacają Cię albo nie wnoszą radości do Twojego życia. Nie pozwalaj im dłużej Cię wypalać i ciągnąć w dół. Jeśli czytałeś artykuł o tym, jak dobrze zrobić podsumowanie roku, to wiesz, o jakich ludziach piszę.

Zdaję sobie sprawę, że niektórych osób nie jesteśmy w stanie „wyrzucić” ze swojego życia (np. bliskich krewnych), ale możemy ograniczyć kontakt z nimi. Możemy też wyrazić nasze potrzeby w nie krzywdzący dla nich sposób i ustalić pewne granice.

Zakończ „toksyczny” związek i zajmij się sobą. Przestań łudzić się, że on czy ona się zmieni. Prawda jest taka, że jeśli do tej pory się nie zmienił, to jest nikła szansa na to, że w przyszłości będzie inaczej. Odpowiedz sobie szczerze, czy rzeczywiście jest jeszcze co „ratować” i nad czym pracować. Może od dłuższego czasu wiesz już, że nic z tego nie będzie, ale z jakiegoś powodu odwlekasz tę decyzję?

Życie w pojedynkę na początku może wydawać się okropne, ale nawet będąc z kimś w związku, możemy czuć się bardziej osamotnieni niż żyjąc osobno.

Poza tym samotność czasem jest konieczna, abyśmy mogli wsłuchać się w siebie, odkryć kim naprawdę jesteśmy i czego tak naprawdę chcemy od życia. I przede wszystkim, nauczyć się sztuki odpuszczania!

Sztuka wybaczania – porzuć rolę ofiary

Nie możemy być wolni i pełni energii, dopóki nie staniemy się niewinni. Oznacza to, że nie tylko sami czujemy się całkowicie niewinni, ale i wszystkich dookoła postrzegamy jako niewinnych.

Niezależnie od tego, czy sami czujemy się czemuś winni, czy kogoś obwiniamy i czujemy się pokrzywdzeni, tkwimy w roli ofiary i sytuacji, która nam nie służy. Żyjemy przeszłością i tym co było.  Bycie w roli ofiary zabiera nam energię i możliwość czerpania radości z życia.

Wybaczenie niesie uzdrowienie i zmiany. Pozwala wyjść poza poczucie winy, odzyskać wolność i nie żyć pod dyktando przeszłości. A w tym może pomóc nam przede wszystkim sztuka odpuszczania i sztuka wybaczania.

Sztuka wybaczania sobie

Najpierw wybacz sobie. Jeśli czegoś nie zrobiłeś, to być może jeszcze nie mogłeś albo nie miałeś wystarczających zasobów.

Jeśli zrobiłeś coś, czego nie chciałeś i żałujesz tego, to być może wtedy nie potrafiłeś inaczej. Starałeś się, jak mogłeś. Jesteś jednak tylko człowiekiem, który również popełnia błędy.

Poczucie winy oznacza, że wystawiliśmy pomnik jakiejś pomyłce i zeszliśmy ze ścieżki życia, aby oddawać cześć temu pomnikowi. Wina zatrzymuje nas w miejscu, jakbyśmy byli przyklejeni jakimś mocnym klejem. Kiedy hołdujesz poczuciu winy, wycofujesz się z życia, karzesz siebie, blokujesz swoją siłę i żyjesz przeszłością.

Następnie wybacz innym

Wybacz innym tak po prostu. Pomyśl o osobach, które według Ciebie zawiniły i którym jeszcze nie wybaczyłeś. Na początek zacznij od osoby, do której żywisz najmniej urazy i zobacz, jaki ma to na Ciebie wpływ.

Wybacz tak po prostu, zwyczajnie. Pomyśl, że wybaczasz, że „było minęło”. Być może ta osoba podobnie jak Ty w wielu sytuacjach, nie miała złych intencji i tylko w nieumiejętny sposób próbowała zadbać o własne potrzeby?

Później przechodź do kolejnych osób i próbuj im wybaczyć w podobny sposób, aż oczyścisz się ze wszystkich „negatywnych” emocji z nimi związanych. Zobaczysz, jak zbawienną moc dla Ciebie może mieć sztuka wybaczania i jak dobrze się dzięki temu poczujesz. No i jakie pozytywy niesie ze sobą sztuka odpuszczania.

Wybaczenie nie oznacza akceptacji dla zachowań drugiej osoby albo udawania, że nic się nie stało. To uznanie, że jest w życiu coś ważniejszego, niż tkwienie bez końca w roli ofiary, poczuciu krzywdy i życie przeszłością. Kiedy wybaczamy, uwalniamy innych od odpowiedzialności za zaspokajanie naszych potrzeb i uszczęśliwianie nas.

Życie nie stawia na Twojej drodze ludzi, których chcesz spotkać. Życie sprawia, że spotykasz takich, którzy chcą Ci pomóc, niektórzy muszą Cię zranić, inni pokochać, jeszcze inni opuścić. I to właśnie oni wszyscy sprawiają, że stajesz się osobą, którą masz się stać.

Przeproś i napraw błędy

Przepraszanie nie wyraża poczucia winy, ale akceptację własnej odpowiedzialności za sytuację i swoje zachowanie. Kiedy szczerze przepraszamy, działamy świadomie, reagując na to, co czuje druga osoba.

Przepraszanie nie jest również oznaką słabości, a dowodem siły. Oznacza, że bierzesz odpowiedzialność za swoje zachowania i czyny, i wyciągasz z nich lekcje.

Chęć, aby szczerze przeprosić, kiedy popełniliśmy błąd, lub kiedy druga osoba źle się poczuła, pozwala nawiązać kontakt, i pokazuje jej, że szanujemy jej uczucia.

Zacznij od przeproszenia siebie

Podobnie jak w przypadku wybaczania, przeproś najpierw siebie. Przeproś za wszystko, na co sobie nie pozwoliłeś i co sobie zabrałeś w minionym roku. Za to, że byłeś wobec siebie taki surowy, tak nisko się oceniałeś i tak źle czasem siebie traktowałeś.

Później przeproś innych

Jeśli czujesz, że zawiniłeś, przeproś. Szczególnie osoby, które w jakiś sposób mogłeś zranić lub skrzywdzić swoim zachowaniem. Przeproś szczerze i powiedz: popełniłem błąd, zawiodłem, pomyliłem się, nie miałem racji, nie byłem sprawiedliwy w tamtej sytuacji itd. I niech to nie będą tylko puste słowa.

Nie bój się zranienia czy odwetu. Używaj stwierdzeń: przemyślałem to, zrozumiałem, zmieniłem zdanie, zmieniłem się itd. Jeśli coś wymaga naprawienia jakiejś szkody, zrób to.

Zobaczysz, jak wielką ulgę Ci to przyniesie i jak oczyszczające mogą być szczere przeprosiny.

Uwolnij się od życia przeszłością

Sztuka odpuszczania i sztuka wybaczania oraz „uwalnianie się” od życia przeszłością nie są łatwe. Jest jednak konieczne, byśmy mogli zawrzeć pokój z przeszłością, żyć teraźniejszością i iść w przyszłość z nową energią.

Odpuszczanie nie jest poddawaniem się, rezygnacją czy obojętnością, wobec tego, co nam się przydarza. Chodzi raczej o to, aby zrezygnować ze wszystkiego, co nas nie buduje i nie daje radości, i iść przed siebie. Bez zbędnego bagażu, bez poczucia winy, krzywdy, czy innych rzeczy, które w pewien sposób nas hamują.

Odpuszczenie to czasem cierpliwe przeczekanie konkretnego momentu. Innym razem spojrzenie na sprawy i problemy z nowej perspektywy a w wielu przypadkach po prostu zakończenie czegoś, co nie miało większego sensu.

Sztuka odpuszczania i sztuka wybaczania, to jedne z wielu moich życiowych lekcji, które opisałem w artykule: 40 Lekcji od Życia na 40 Urodziny – Jak Żyć Szczęśliwie i Bez Stresu?

Sztuka odpuszczania i sztuka odpuszczania – co dalej?

Życie przeszłością niczemu nie służy. Było, minęło. Czas wziąć życie w swoje ręce i otworzyć nowy etap w życiu. Zrzucanie odpowiedzialności za Twoje życie na kogoś innego, niczego nie zmieni. Twoja teraźniejszość i Twoja przyszłość są w Twoich rękach. Podejmij więc decyzję, napisz nowy rozdział, i żyj tu i teraz. Zrób to przede wszystkim dla siebie.

Jeśli podobał Ci się artykuł i chcesz więcej inspiracji dotyczących sztuki odpuszczania, łapania równowagi i nie tylko, to koniecznie:

• polub i dodaj do obserwowanych mój fanpage: Mariusz Tomaszewski – Skuteczność w Życiu i Biznesie
• dołącz do grupy na Facebooku: Rozwój Osobisty i Zarządzanie Czasem w Praktyce
• dodaj mnie do swoich kontaktów w LinkedIn
• przyłącz się do mojego newslettera i pobierz bezpłatnego ebooka o zmianach

[grwebform url=”https://app.getresponse.com/view_webform_v2.js?u=S9dSn&webforms_id=15756504″ css=”on” center=”off” center_margin=”200″/]

A jeśli w ogóle chcesz otworzyć zupełnie nowy etap w swoim życiu i „rozpocząć je na nowo”, możesz skorzystać z mojego szkolenia Life & Career Management. Jak mówią uczestnicy – to szkolenie zmienia życie. 😉

Dziękuję, że tutaj jesteś i czytasz mojego bloga.

Niech MOC będzie z Tobą!
Mariusz Tomaszewski – Trener Rozwoju Osobistego

P.S. Ciekawy artykuł? Udostępnij proszę i pomóż mi docierać do innych.